توضیحات
اگر فرزند 1 تا 11ساله دارید، پکیج برخورد با کودک خشمگین ویژه شماست.
یک موقعیت آشنا برای والدین این است که فرزندشان خواسته ای داشته و آن ها به او «نه» گفته اند. در این موقعیت، وقتی کودک با مخالفت پدر یا مادر روبرو می شود شروع به گریه کردن و جیغ کشیدن می کند. ممکن است این کودک هنوز نتواند با احساس ناکامی کنار بیاید، بنابراین احتمال دارد عصبانی شده و پرخاشگری کند. مادر یا پدر که با پرخاشگری فرزندش مواجه می شود ممکن است برای ساکت کردن او، صدایش را بالا ببرد، یا تهدید کند، یا بی محلی کند و یا اینکه او را تنبیه کند. ما درک می کنیم که وقتی فرزندتان بدرفتاری می کند، تلاش می کنید تا آن رفتار بد را سریعا خاموش کنید. هیچ پدر و مادری از اینکه هدف خشم و پرخاشگری فرزندش قرار گیرد احساس شادی و رضایتمندی نمی کند. به همین دلیل، ممکن است برای ساکت کردن آن رفتار همه تلاش خود را بکنید تا فورا محو شود. اما سؤالاتی داریم که دوست داریم لحظه ای به آن ها فکر کنید:« اگر والدین در مقابل پرخاشگری فرزندشان پرخاشگری کنند، چگونه می توانند به آن ها کمک کنند تا تسلط بیشتری بر احساس خشم شان داشته باشند؟ چگونه می توانند «احترام» را به معنای واقعی در وجود فرزندشان نهادینه کنند؟ آیا با پرخاشگری، باعث نمی-شوند که رفتارهای پرخاشگرانه در فرزندشان در محیط های دیگر نیز گسترش یابد؟».
طبق تعریفی که ما از «تربیت فرزند» داریم، تمام تلاش مان این است که به آن ها مهارت هایی بیاموزیم که با بزرگ تر شدن شان، نیاز کمتری به آموزش داشته باشند. به همین دلیل، هدف ما این است که با «تعاملات روزمره» و «آموزش های مناسب» روی ریشه رفتارهای فرزندمان تمرکز کنیم. قصد داریم مثالی بزنیم تا آنچه گفتیم را شفاف تر کنیم. کودک 3 ساله ای را تصور کنید که ده دقیقه مانده به ناهار درخواست بستنی می کند. و از آنجایی که شما می دانید غذای سالم برای بدن و رشد او مناسب است، با او مخالفت می کنید. این مخالفت کاملا به جاست و باید وجود داشته باشد. اما وقتی فرزندتان با مخالفت شما روبرو می شود بلند جیغ می کشد و پای تان را محکم می گیرد. شاید گاز هم بگیرد. این یک بدرفتاری ست. یعنی رفتاری که موردپسند نیست. اما اگر قرار باشد ریشه این بدرفتاری را پیدا کنید و روی آن متمرکز شوید، ریشه کجاست؟ پاسخ این است: تنظیم خشم. اگر فرزندتان می توانست خشم خود را تنظیم کند، این بدرفتاری را نه در مقابل شما و نه در مهدکودک نشان نمی داد. پس، این رفتار بد به ما نشان می دهد که باید روی مهارت تنظیم خشم فرزندمان کار کنیم.
شاید لازم باشد برای اینکه بتوانید در مقابل پرخاشگری فرزندتان رفتار بهتری نشان دهید، اطلاعاتی درمورد مغز کودک داشته باشید. اینکه در لحظه خشم، نیمکره راست مغز کودک و همچنین مغز پایینی او فعال است و رفتار او را جهت می دهد. شما باید بدانید که چگونه می توانید با نیمکره راست مغز فرزندتان ارتباط بگیرید تا با «نوع بودن» خود بتوانید تنظیم خشم را به او بیاموزید. شما نیاز دارید تا بدانید که در مقابل پرخاشگری فرزندتان، چه پیام های کلامی و غیرکلامی را از خود نشان دهید تا او را تسکین بخشید. فراموش نکنید که ما انسان ها از «دگرتسکینی» به «خودتسکینی» می رسیم. یعنی اگر بخواهید به فرزندتان کمک کنید تا بتواند خودش را در مقابل احساس خشم تسکین دهد، باید بارها و بارها شما او را تسکین دهید تا مغز بالایی فرزندتان مسیر خودتسکینی را یاد بگیرد.
تجربه بالینی ما نشان می دهد که همیشه کج خلقی ها و پرخاشگری-های کودک به دلیل عدم مهارت تنظیم خشم نیست. به همین دلیل، ما کج خلقی های کودکان را به دو دسته تقسیم می کنیم. دسته اول، کج خلقی های غیرعمدی است. این کج خلقی ها بخاطر عدم مهارت کودک در تنظیم احساسات رخ می دهد. به عبارتی دیگر، کج خلقی مغز پایین است که کودک بدون فکر کردن پرخاشگری می کند. اما دسته دوم، کج خلقی های مغز بالایی ست. یعنی کودک با فکر کردن و به عمد پرخاشگری می کند. به طور مثال، کودک 5 ساله ای که برای خوردن یک آبنبات دیگر خودش را به زمین و زمان می کوبد، ممکن است به این دلیل باشد که می داند اگر این رفتارها را نشان دهد به خواسته اش می رسد. با توجه به آنچه که گفتیم، لازم است بدانید در مقابل پرخاشگری فرزندتان چگونه می توانید به او کمک کنید تا هم بتواند تسلط بیشتری بر احساسات (مخصوصا احساس خشم) داشته باشد، و هم «لوس» و «نازپرورده» بار نیاید. پکیج برخورد با کودک خشمگین با ارائه اطلاعات معتبر علمی و جدید، راهکارهای مفید و آموزش هایی که باید به کودک داده شود به شما کمک می کند تا بهترین برخورد را در مقابل پرخاشگری فرزندتان نشان دهید.
