ریاست طلبی و قدرت طلبی کودکان را می توان در رابطه آن ها با همبازی ها مشاهده کرد. کودکانی که زیاد به همبازی های خود امر و نهی می کنند و دوست دارند همه چیز طبق خواسته های آن ها پیش برود را ریاست طلب می نامند. کودکان ریاست طلب و قدرت طلب دوست ندارند از قواعد و قوانین دوستان خود پیروی کنند، بلکه برعکس. آن ها انتظار دارند همه قوانین بازی را خودشان تعیین کنند.
6 راهکار بی نظیر
ما در این مقاله همه کارهایی که باید برای کاهش ریاست طلبی و قدرت طلبی کودک خود انجام دهید و انجام ندهید را مطرح می کنیم. لطفا 9 دقیقه از وقت خود را به ما هدیه دهید.
نویسنده: دکتر رضا ریحانی | روان درمانگر مجاز ICEEFT کانادا
کودکان ریاست طلب و قدرت طلب، پتانسیل و ظرفیت خوبی برای رهبری و مدیریت دارند. اما باید با کمک برخی راهکار ها، سعی کنیم مهارت های مدیریت و رهبری درست را در فرزندمان گسترش داده و تا حد امکان اصلاح کنیم. بهتر است همین اول بگویم که اگر فرزندتان به دوستان و شما و بقیه امر و نهی میکند و می خواهد قوانین بازی ها را خودش تعیین کند، یکسری کارها را نباید انجام ذهید:
الف) جلوی دیگران فرزندتان روا توبیخ و تحقیر نکنید.
ب) همیشه در مقابل خواسته های کودک تان سر خم نکنید.
پ) اگر همیشه مطابق با قوانین فرزندتان عمل کنید، ریاست طلبی را در وجود فرزندتان تشویق می کنید.
ت) بخاطر این رفتار، مانع بازی کردن فرزند خود با بقیه کودکان نشوید.
جلوی قضاوت ها و پیش داوری های ذهنی خود را بگیرید. سعی کنید همان چیزی را که مشاهده می کنید بگویید. بنابراین، به جای تحقیر و متهم کردن فرزندتان، فقط چیزی را که دیدید بگویید و بعد از آن، نظر و احساس کودک را بپرسید. به طور مثال:« من دیدم که تو همیشه لگوهای ساناز رو میگرفتی ازش.به نظرت وقتی این کار رو میکردی، ساناز چه احساسی داشت؟ به نظرت دفعه بعد بهتره چه کاری انجام بدی؟».
تفاوتی بین اظهارنظر مستبدانه و اظهارنظر جسورانه و مودبانه وجود دارد که باید فرزندتان بداند. اظهار نظر مستبدانه به این موضوع اشاره دارد که حالت دیکتاتورگونه داشته باشیم؛ به عبارتی بدون توجه به نظر و احساسات دیگران قوانین و قواعدی را تجویز می کنیم. اما در اظهار نظر مودبانه، خواسته و نظر دیگران نیز اهمیت دارد.
مثال:« وقتی میگی (باید اینطوری بازی کنیم)، این مستبدانه به نظر میرسه. اما اگه بپرسی که (نظرت چیه که اینطوری بازی کنیم؟)، این مودبانه‌ست!».
پکیج کامل و جامع تربیت جنسی کودک و نوجوان را از اینجا دانلود کنید.
احترام گذاشتن به رضایت دیگران را به فرزندتان آموزش دهید. برای داشتن یک بازی و یا فعالیت لذت بخش گروهی، احساس خوب همبازی ها شرط مهمی است. به فرزند ریاست طلب خود بگویید که به احساسات و رضایت همبازی های خود، به اندازه احساسات خودش احترام بگذارد. به طور مثال:« اگه قوانین بازی رو به دوستات بگی و اون‌ها موافق نباشن، بهتره چه کار کنی؟»، « اگه همیشه یکی از دوستات در بازی دستوری بده، تو چکار میکنی؟ اینجوری بهت خوش میگذره؟».
پیشنهاد می کنم فرزندتان را در یک تیم و یا گروه خاص ثبت‌نام کنید. هر چقدر این تیم و یا گروه، رهبر مقتدری داشته باشد، از میزان ریاست طلبی کودک تان کم می شود. کودکان در گروه با رعایت قوانین تعیین شده توسط اعضای دیگر آشنا شده و می فهمند که قرار نیست همیشه همه چیز را آن ها تعیین کنند. همچنین، متوجه می شوند برای تعلق داشتن به یک گروه، بهتر است از قواعد رهبر گروه پیروی کنند.
اگر این روزها خیلی زیاد سر فرزندتان داد و بیداد میکنید و پشیمان میشوید، لطفا اینجا ضربه بزنید.
همیشه به کودک ود امر و نهی می شود؟ اگر شما، خواهر یا برادر و یا اعضای خانواده اصلی تان به بچه دستور بدهید، به احتمال زیاد بچه هم سعی می کند در بازی با دوستانش همیشه دستور بدهد و بخواهد قوانین را مشخص کند. لذا،تا جایی که می توانید از امر و نهی کردن، دست بردارید.
فرزندتان نیاز به داشتنِ مسئولیت دارد. به این نیاز او پاسخ دهید. بهترین کار این است که کار های در حد توانش را به او واگذار کنید. به طور مثال:« آب دادن به گل‌ها رو به فرزندتان بسپرید» یا « تمیز کردن میز و یا مراقبت از یه حیوان خانگی را به او بسپرید!». همیشه گفتم، باز هم می گویم:” کوچکترین پیشرفت های فرزندتان را ببینید و تشویق کنید. خالصانه تشویق کنید.
برای یادگیری نحوه ” تشویق خالصانه و اصولی کودک” لطفا اینجا ضربه بزنید.
لطفا بعد از خواندن این مقاله، نظر و دیدگاه تان را برایم بنویسید.