هر کودکی منحصر به فرد است. اکثر کودکان بنا به دلایل متفاوتی علاقه ای به مهد رفتن نشان نمی دهند. این که چرا یک کودک دوست ندارد مهد برود تا حد زیادی به ما کمک می کند تا بتوانیم بهتر با این چالش برخورد کنیم. شما می توانید علت های مهد نرفتن کودکان را از اینجا بخوانید. با این حال، سوال اساسی اینجا این است:« با کودکی که مهد نمی رود چکار کنیم؟». ما در این مقاله قرار است حدود 10 دقیقه از وقت شما را بگیریم تا در مورد 6 قدم طلایی تا مهد کودک حرف بزنیم.
نویسنده: دکتر رضا ریحانی | روان درمانگر مجاز ICEEFT کانادا
ابتدا به موانع فکر کنید. مطمئن شوید که اگر فرزندتان مهد نمی رود بخاطر مسائل زمینه ای نیست. مشکلات خانوادگی و تعارضات والدین تا حدی ترس از دوری را در کودک ایجاد می کند. در این رابطه می توان به ترس از رها شدن و ترس از دست دادن والدین و خانواده اشاره کرد. مراجعین ما نشان می دهند زمانی که تعارضات بین والدین شان زیاد بوده، دلمشغولی آن ها در مورد چگونگی شرایط خانه همیشه همراه آن ها بوده است.
شاید لازم باشد قوانین خانه را تا حدی تغییر دهید. ساعت خواب و بیداری را تغییر دهید. تلاش کنید فرزندتان شب ها با نوازش کلامی و غیرکلامی شما به خواب برود. صبح را با نشاط شروع کنید. اگر فرزندتان از اضطراب جدایی رنج می برد، برای درمان آن پیش قدم شوید. اگر لازم است قصه های مناسب بخوانید. قصه کبوتر آبی برای کاهش اضطراب جدایی کودکان نوشته شده است.
فرصت ها را از دست ندهید. مسیر رفتن به مهد را لذت بخش کنید. فرزندتان از چه چیزی لذت می برد؟ شاید همین که ماشین های قرمز را بشمارید کافی باشد. شاید آواز خواندن با هم تا رسیدن به مهد برای فرزند شما لذت بخش تر باشد. خلاقیت خود را روشن کنید. راه هایی پیدا کنید که بتواند مسیر قبل از رسیدن به مهد را برای فرزندتان لذت بخش تر کند.
در مسیر رسیدن به مهد در مورد جذابیت های مهد و اتفاقاتی که کودک تان دوست دارد حرف بزنید. هیجان خود را به او نشان دهید. با هیجان حرف بزنید، درباره وسایلی که در مهد وجود دارد، بازی های خلاقانه ای که شب قبل با هم خلق کرده اید و می تواند در مهد اجرا کند، نقاشی زیبایی که کشیده است و می تواند به مربی نشان دهد حرف بزنید.
وقتی به مهد رسیدید، با یک جمله کوتاه و خشک از فرزندتان جدا نشوید. حرف هایی بزنید که معطوف به دنیای درون اوست. ممکن است فرزند شما از مهد رفتن متنفر باشد به این خاطر که او را از شما دور می کند و موجب دلتنگی اش می شود. در این زمینه می توانید قبل از خداحافظی به او بگویید:« می فهمم که اصلا دوست نداری از من جدا بشی. خب، طبیعیه. تو دلت تنگ میشه و سخت میشه توی مهد موند. من هم دلم برات تنگ میشه. من وقتی دلم برات خیلی تنگ میشه به دیشب که رفتیم شهربازی و خوش گذروندیم فکر میکنم. تو وقتی دلت تنگ میشه چکار میکنی؟».
در این زمینه بهتر است در زمینه برقراری پیوند هیجانی با فرزندتان مهارت پیدا کنید. می توانید اینجا این مهارت را بیابید.
همچنین خوب است که در مورد آنچه قرار است در مهد انجام شود با کودک خود صحبت کنید. هر آنچه برای تان قابل پیش بینی است را به او بگویید. برای این کار بهتر است در محوطه و یا سالن مهد راه بروید و در حالی که به تابلو ها نگاه می کنید حرف بزنید.
انسان با امید زنده است. امید داشتن، به آدم ها این قدرت را می دهد که با سختی ها و ناملایمات روز راحت تر کنار بیاید. برای برگشت به خانه چه دریچه امیدی می توانید برای فرزندتان باز کنید؟ وقتی به خانه رسیدید، آیا دریچه امیدی وجود دارد؟ مثلا می توانید بگویید:« وقتی اومدم دنبالت، می خوایم بریم پارک و یک بستنی قیفی زعفرونی بخوریم. چطوره؟».
اگر فرزندتان این جسارت را به خرج دهد که با همه سختی ها در مهد بماند، این جسارت باید مورد تشویق قرار بگیرد. هر پیشرفت کوچکی را ببینید و مورد تشویق قرار دهید. نیازی به خریدن اسباب بازی و یا جایزه های مختلف نیست. سعی کنید به صورت خالصانه او را تشویق کنید. اگر می خواهید در مورد تشویق خالصانه بیشتر بدانید، لطفا اینجا ضربه بزنید.
فراموش نکنید که نحوه برخورد مربی ها و مسئولان مهد نیز تأثیر بسزایی دارد. پس تا حد امکان برای بهتر شدن شرایط مهد و کلاس با مربیان و مسئولان هم صحبت و مشورت کنید. اگر در اجرای راهکارهای بالا موفق شوید، باعث خشنودی ماست. در غیر این صورت، بهتر است از یک مشاور کودک خبره کمک بگیرید تا براساس مصاحبه ارزیابی با شما بتواند ریزه کاری ها را در اختیارتان قرار دهد. مقاله های مرتبط نیز می توانند به شما کمک کنند.
علت مهد کودک نرفتن بچه ها| 7 دلیل اصلی برای مهد نرفتن کودکان
چگونه کودک را به مهد رفتن علاقه مند کنیم | 6 قدم به توصیه بهترین درمانگران